Estrutura da subxectividade do presente

Lois Edal
Xan Seom (ilustración)

Podemos agora precisar o ser sen ningunha definición de sentido ou xustificación.

Sen dúbida a conciencia non é ela mesma un transcendente nin un furto de ningunha definición de suxeito. O presente sen ningún carácter esencial é a inmanencia do eco das cousas, o estar aquí ou ser implicado na clara visión dos fenómenos que en xeral, separan o diverso da unidade para auto criar un obxectivo de paralelismo asimétrico dos sentidos. Ser que implica diferenza encanto existencia na escisión posicional do suxeito, mera apariencia ou fulguración da nada como rubrica ou espazo.