A tebra dos ciúmes

María Seara (texto e  ilustracións)


Sabemos nós
son eles


tratamos de ver a flor

A vida nas palabras
todo isto

tamén fala
dos nenos da lembranza

acordo
neste dozor ao que chamades silencio

A vida lédeo
eu presinto que todo é forma
que na vosa boca hai novos sentidos

Isto vén de lonxe
sabíao

o froito intermedio da forza do amor
coma se fose feito
imaxe de soños inventados

Manteste agora
tan afastada dos portos
e paseas sorrindo
cando sabes que xa viches
a todos os pesadelos
sobordar sobre a muralla da distancia