Tareixa Frendol
Xurxo Cabo (ilustracións)
Somos as oposicións binarias: dividimos as mentes, a
coexistencia entre Alfa e Beta de dúas personalidades nunha totalidade
imposíbel, existindo como un conflito mutuamente necesario de
positivo/negativo, elementos estéticos enganados. O noso eu vive dentro do
cuarto de partidas interminábeis de de xadrez, os cadrados branquinegros néganse
a recoñecer o gris da existencia. Como a nosa sociedade binaria, nós
presentaremos os nosos valores como disparos, as alternativas posíbeis serán ben
definidas, branquinegro representado por unha eleizón sinxela: NON. A
eliminación da lóxica: as cousas son, ou non son.
A tecnoloxía da nosa época utilizase a sistema negativa e
tamén: adoraremos calquera sorpresa que debemos destruír igualmente e para
deber, o de temer as nosas máquinas de uso cotián? no mundo dixital, os
cerebros, desexan ás nosas máquinas, son
filas de en/de interruptores, En = NON, Lonxe = SE. , a nosa tecnoloxía
permitiunos desprazarnos mais alá da evolución natural á evolución cultural, de
ferramentas de oso ou madeira chegamos ás realidades virtuais de hoxe. Déronnos
cun primeiro utensilio (Deus) na nosa propia imaxe: o xugo humano da computadora e a computadora humano na realidade virtual. A galvanización
eventual deste proceso cultural nacerá como resultado de dous contrarios,
iguala aos movementos interdependentes mutuos. Estes dous movementos teñen
moitos nomes: pero agora, nós chamarémo-lo 'NON' e "SE".
'NON' é o que desexamos, ou carecemos dun corpo, imposíbel,
ou o sentido da negatividade (a construción de necesidades dos praceres como
imaxinados, as gratificacións ou fuxidas, antes que os desexos básicos como o
alimento cando estamos famentos ou para ter calor cando pasamos frixo). 'SE' é
o que crían e producen externamente para nós mesmos e para outros polo praza do
traballo.
Temos a tecnoloxía para criar e para absorber o noso propio artefacto
cultural persoal. Sen embargo o artefacto é só un sistema ordenado de NOIÉS e
SÉS... e como os procesos da creación e a recepción se reúnen, o hábitat desa
tecnoloxía se despraza do obxecto a abranguer ao autor: e aínda mais, para
envolver o ámbito social tamén. No noso mundo binario a produción de contrarias
é dirixida pola sistema sostendo a súa continuidade no consumo masivo de cousas
e máis cousas. Rexeitamos as ideas de definición mais alá de NON.